wydostać się skądś

См. также в других словарях:

• wydostawać się – wydostać się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wydobywać się, wychodzić, wyjeżdżać skądś, zazwyczaj z trudem : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wydostawać się z zamknięcia. Wydostał się w końcu z tego zatłoczonego miasta. Jak się… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• wydostać — dk, wydostaćstanę, wydostaćstaniesz, wydostaćstań, wydostaćstał, wydostaćany wydostawać ndk IX, wydostaćstaję, wydostaćstajesz, wydostaćwaj, wydostaćwał, wydostaćwany 1. «wyjąć, wyciągnąć, wydobyć coś skądś» Wydostać pudło spod łóżka. Wydostać… …   Słownik języka polskiego

• wyczołgać się — dk I, wyczołgać sięam się, wyczołgać sięasz się, wyczołgać sięają się, wyczołgać sięaj się, wyczołgać sięał się wyczołgiwać się ndk VIIIb, wyczołgać sięguję się, wyczołgać sięgujesz się, wyczołgać sięguj się, wyczołgać sięiwał się «czołgając się… …   Słownik języka polskiego

• wygramolić się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, wygramolić sięlę się, wygramolić sięli się {{/stl 8}}{{stl 7}} gramoląc się, poruszając się z trudem, niezgrabnie, wydostać się skądś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wygramolił się z samochodu, z namiotu. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• wymknąć się — dk Va, wymknąć sięmknę się, wymknąć sięmkniesz się, wymknąć sięmknął się, wymknąć sięmknęła się, wymknąć sięmknęli się, wymknąć sięmknąwszy się wymykać się ndk I, wymknąć sięam się, wymknąć sięasz się, wymknąć sięają się, wymknąć sięaj się,… …   Słownik języka polskiego

• wyrwać — dk IX, wyrwaćrwę, wyrwaćrwiesz, wyrwaćrwij, wyrwaćrwał, wyrwaćrwany wyrywać ndk I, wyrwaćam, wyrwaćasz, wyrwaćają, wyrwaćaj, wyrwaćał, wyrwaćany 1. «rwąc wyciągnąć, wydrzeć coś z czegoś, siłą wydobyć, wydostać skądś; wyszarpnąć» Wyrwać coś komuś… …   Słownik języka polskiego

• wyjść — dk, wyjśćjdę, wyjśćjdziesz, wyjdź, wyszedł, wyszła, wyszli wychodzić ndk VIa, wyjśćdzę, wyjśćdzisz, wyjśćchodź, wyjśćdził 1. «opuścić jakieś miejsce, zwykle udając się dokądś, w jakimś celu» Wyjść z domu. Wyjść na spacer. Wyjść po zakupy. Wyjść… …   Słownik języka polskiego

• wylecieć — dk VIIa, wyleciećcę, wyleciećcisz, wyleciećleć, wyleciećciał, wyleciećcieli wylatywać ndk VIIIa, wyleciećtuję, wyleciećtujesz, wyleciećtuj, wyleciećywał 1. «o istotach mogących fruwać: wydostać się skądś na skrzydłach, wyfrunąć, ulecieć» Ptak… …   Słownik języka polskiego

• wyskoczyć — dk VIb, wyskoczyćczę, wyskoczyćczysz, wyskoczyćskocz, wyskoczyćczył wyskakiwać ndk VIIIb, wyskoczyćkuję, wyskoczyćkujesz, wyskoczyćkuj, wyskoczyćiwał 1. «wykonując skok, skacząc wydostać się skądś, z wnętrza czegoś; skacząc skądś, biegnąc, zjawić …   Słownik języka polskiego

• wydrzeć — dk XI, wydrzećdrę, wydrzećdrzesz, wydrzećdrzyj, wydrzećdarł, wydrzećdarty wydzierać ndk I, wydrzećam, wydrzećasz, wydrzećają, wydrzećaj, wydrzećał, wydrzećany 1. «szarpnięciem oddzielić coś od czegoś, wyrwać, oderwać» Wydrzeć kartkę z zeszytu.… …   Słownik języka polskiego

• puszczać — ndk I, puszczaćam, puszczaćasz, puszczaćają, puszczaćaj, puszczaćał, puszczaćany puścić dk VIa, puszczę, puszczaćcisz, puść, puszczaćcił, puszczony 1. «przestawać trzymać ręką, zwalniać uchwyt, wypuszczać z ręki» Puszczał rękę dziecka i… …   Słownik języka polskiego